Yadigarlar ve baş belam

Telaşlı bi şekilde okuduğum kitabı kapattım. Çünkü bir ses duymuştum. Gecenin sessizliğinde ayak sesleri giderek yaklaşıyordu. Ne yapacağımı bilemez bir şekidle en karanlık yere saklandım.
Ah, size baştan anlatsam daha iyi olacak sanırsam.
İlk hafta geçtikten sonra bütün öğrenciler bir tuhaflık olduğunu sezmişlerdi. Ve yadigarların hikayesi bir dedikodu gibi her yere yayılmıştı. Ben de merak ettim tabii ki, kim merak etmez. Herkese sorduysam da çoğu kişi anlatmaya korkuyordu. Şu yadigarlar de neyin nesiydi, tam olarak bilmek istiyordum, dedikodu olarak değil. Böylece, yolum kütüphaneye düştü. Tabii ki gündüz yadigarlar hakkında araştırma yapamazdım, ben de gece saatini seçtim. Hufflepuff yatakhanelerindeki odamdan fırladım. Yanımda çok yoldaşı asam ve Hedge vardı. Küçük bir yumurcaktı, görünmeyeceğinden emindim.
Asamla önümü aydınlatarak kütüphaneye doğru çımaya başladım. Şu anda kimse yok gibiydi. Umarım böyle sürer, dedim içimden. Hızlı adımlarla kütüphaneye girip Yasak Bölüme yöneldim. İçimde garip bir his vardı. Uzun bir arayıştan sonra yadigarlarla ilgili bir kitap bulmuştum. Hızlıca okumaya başaldıysam da bu sadece bir masal kitabıydı. Ama hikaye beni öylesine etkilemişti ki üç kere daha okudum.
İşte siz bu arada gelmiştiniz. Ayak sesleri ve saklanbaç...

Binayı kontrol ediyordum.Şu anda bütün öğrencilerin yataklarında olması gerekiyordu o yüzden pekte birşey bulabileceğimiz sanmıyordum.Bu da benim işime gelirdi zaten.Merdivenlerden çıkacağm sırada kağıt hışırtısı benzer bir ses duydum.Hayır,kağıt hışırtısı olduğuna eminim.Hızla kütüphaneye girdim ve kapıyı ardımdan hafifçe kapattım.Yavaşça kitapların arasında gezinmeye başladım.Kimse yok gibi görünüyordu.En azından izinli olunan bölümde.Öğrenciler için yasak olan bölümee ilerledim.Ve asamla bütün ışıkları açacak bir sihir yaptım ve işte ordaydı.Kirpisiyle beraber kitapların arasından bana bakıyordu.Hemde yasak bölümde!Öfkeyle gözlerimi kısıp baktım.

''Adyali,burda ne işin var!''

sesimle birlikte ayağının dibinde kıvrılmış olan kirpi Hudge titredi.

Bir an beni yakalamış olan öğretmenimi unutup korkudan titreyen Hedge'mini yanına koştum. Hemen onu elime aldım. Kalkarkan preförörümün kızgın yürüyle karşılaştım. Mavi gözleri şimdi bana öfkeyle bakıyordu.
''Ah, şey... Ben..'' dedim zorlukla. Resmen kıvranıyordum. Daha ilk haftalarda böyle yaramazlık yapıyorsun ha, diyecekti öğretmenim. Emindim.

Gecenin bu saatinde hemde yasak bölümde,benim öğrencim!Hemde ilk hafta ve kuralları çiğniyordu.Adyali,en sevdiğim öğrencilerimdendi ve kuralları çiğnemişti!!

''Adyali,doğru yatakhaneye!''

Adyali kucağında kıvrılmış kirpiyle çıkarken o sırada burda ne yapabileceği geldi.Nelere bakabilidiki?Yani...Tam kapıdan çıkmak üzereyken durdurdum.

''Adyali.Bana burda ne yaptığını anlat.''

(Adyali,Rp'ler en az 5 satır olmak zorunda )

Ne güzel odama gidiyordum işte! Ama... tabii ki başım beladan kurtulmamıştı.

''Şeyy... Miss Grancer, ben...'' Sonra zaten yalan söylemeyi beceremediğim için anlatmaya başladım.

''Herkes yadigarlardan söz ediyor, ben de çok merak ettim ve araştırmaya karar verdim. Buraya geldim ve ancak bir hikaye kitabı bulabildim. Sonra siz gelince ben kokrtum ve..'' Burada bir nefes aldım. ''Gerisini biliyorsunuz zaten.''

Büyük bir utançla yine yere baktım. Başka bir profesör olmaz mıydı? Kendi bina sorumluma yakalanmamalıydım.

Yadigarlar...Her türlü şey aklıma gelirdide öğrencilerin yadigarları anlayacağı aklıma gelmezdi.Bulaşmamalıydılar.Yüzüme en sert tavrımı takınıp Adyali'ye döndüm.

''Aramamalıydın.Hata yaptın.''

Bir an duraksadım ona ceza vermeliydim.Bu cezayı herkese anlatmalıydı ki aramasınlar ve son olarakta buraya gelerek yadigarlarla ilgili kitapları toplamalıydım.Aslımda burda onunla ilgili kitap olduğunu bile bilmiyordum.

''Bana ceza öner Adyali,sana ne yapmamı istersin?''

''Ihh... Bilmem ki, yani normalde bu ceza işlerini siz seçmez misiniz?'' diye sordum. Miss Grencer bana biraz baktı. Bakışlarını okuyabiliyordum.
''Evet ama bu sefer sana bir ayrıcalıklı davranıyorum. Sen iyi bir kızsın.''
Bunun üzerine ben de bir ceza düşünmeye başladım.
''Bilemiyorum, sanırım ceza verme işlerinde pek de iyi değilim ben.'' dedim zar zor.

Başımı salladım ona uygun cezayı bulmuştum.Aslında süre bana bile biraz fazla uzundu ama belki sonra affedebilirdim.

''Adyali,yarından itibaren 3 hafta kütüphaneyi baştan sona silmeni istiyorum.Tertemiz olmalı.Ve kesinlikle yasak bölümü temizlemek yok!Oraya adımını atarsan süren 2 ay daha uzar.Herşey senin elinde.''

duraksadım.Şimdi gitmesi gerek bir yer vardı.Saat oldukça geç olmuştu.acaba neler buldu diye geçiren içimi dinlemeyerek Adyali'yw döndüm.

''Adyali.Şimdi yatağına.Yoksa oraya seni ben mi götürmeliyim?Gideceğine emin olabilirmiyim?''

''Hemen gidiyorum Miss Grencer.''
Profesörümün yüzüne bakmaktan kaçınarak kütüphaneden çıktım ve merdivenleri inmeye başladım.
Bu ceza çok fazlaydı ama yapacağım bir şey yoktu. Yine de kütüphaneleri severdim, bu ceza eğlenceli olabilirdi.
Hızla Hufflepuff yatakhanelerine gittim ve odama girdim. Odamda çok kişi yoktu, bu yüzden şanslıydım. Hemen yatağına girdim ve cezamı düşünerek uyuyakaldım.

Rp Bitmiştir